Aποσπάσματα από γράμματα σ'έναν αγαπημένο(μέρος 1ο)
Μ'αρέσει που σου δίνομαι. Που δίνομαι σέσένα. Αυτό που έχω το νιώθεις και σ'αγγίζει, γιατί είναι συγγενικό. Αυτό που μου επιστρέφεις με συμπληρώνει.
Χαίρομαι που στέκομαι σ'αυτό το κομμάτι της ζωής μου πλάι σου και αφήνομαι να με διαπερνά ο κυματισμός σου. Συγκινούμαι όταν σε αγγίζω, όταν σε κοιτώ, όταν σε αισθάνομαι.
Θέλω να κολυμπήσω δίπλα σου χωρίς να χαθώ, χωρίς να σε ταράξω. Θέλω να πάρεις το πιο γλυκό κομμάτι μου. Να στο περάσω μεσ' απ' τα μάτια μου μια στιγμή άχρονη. Ν' αφήσω ένα ζεστό αποτύπωμα στην ψυχή σου με χρώμα μάλλον γαλαζοπράσινο.
Αυτόν τον καιρό συνοδεύω την ανάσα σου. Θέλω η παρουσία μου να είναι σα χάδι. Μια ζωντανή και ζωηρή πατουσίτσα που γλυκαίνει τη ζωή σου.
Ο,τι ομορφαίνει τη ζωή, ό,τι την πλουτίζει, ό,τι αντιστέκεται στη φθορά και το θάνατο, είναι οι στιγμές αγάπης και ένωσης. Οταν νιώθουμε ότι η ατομικότητά μας πλαταίνει και μπορεί και θέλει να χωρέσει αυτόν που ξεχώρισε η καρδιά μας.
Φυσάω το φιλί μου μέσα σου. Να το γευτείς, να το καταπιείς. Να μείνει σα μικρή, αλλά παντοτινή κουκκίδα. Αυτό θέλω. Να διαρκέσει στο χρόνο, ακόμα κι αν εμείς χαθούμε. Να είναι ένα απ' τα άφθαρτα κομμάτια μας. Η εικόνα σου, το φιλί σου, η αίσθησή σου.
Χαίρομαι που στέκομαι σ'αυτό το κομμάτι της ζωής μου πλάι σου και αφήνομαι να με διαπερνά ο κυματισμός σου. Συγκινούμαι όταν σε αγγίζω, όταν σε κοιτώ, όταν σε αισθάνομαι.
Θέλω να κολυμπήσω δίπλα σου χωρίς να χαθώ, χωρίς να σε ταράξω. Θέλω να πάρεις το πιο γλυκό κομμάτι μου. Να στο περάσω μεσ' απ' τα μάτια μου μια στιγμή άχρονη. Ν' αφήσω ένα ζεστό αποτύπωμα στην ψυχή σου με χρώμα μάλλον γαλαζοπράσινο.
Αυτόν τον καιρό συνοδεύω την ανάσα σου. Θέλω η παρουσία μου να είναι σα χάδι. Μια ζωντανή και ζωηρή πατουσίτσα που γλυκαίνει τη ζωή σου.
Ο,τι ομορφαίνει τη ζωή, ό,τι την πλουτίζει, ό,τι αντιστέκεται στη φθορά και το θάνατο, είναι οι στιγμές αγάπης και ένωσης. Οταν νιώθουμε ότι η ατομικότητά μας πλαταίνει και μπορεί και θέλει να χωρέσει αυτόν που ξεχώρισε η καρδιά μας.
Φυσάω το φιλί μου μέσα σου. Να το γευτείς, να το καταπιείς. Να μείνει σα μικρή, αλλά παντοτινή κουκκίδα. Αυτό θέλω. Να διαρκέσει στο χρόνο, ακόμα κι αν εμείς χαθούμε. Να είναι ένα απ' τα άφθαρτα κομμάτια μας. Η εικόνα σου, το φιλί σου, η αίσθησή σου.
10 Comments:
At 1:17 PM, Κασσιανός said…
!!
At 1:12 AM, just me said…
Πάντα αφήνω το σχόλιό μου με διαφορά χρόνου, αλλά -νομίζω- με συγχρονία ψυχής.
Τυχερός ο αγαπημένος σου. Τυχερότερη εσύ.
Καλή σου μέρα.
At 6:04 AM, αλκιμήδη said…
υπέροχο είναι!
και τι αγαπημένος πρέπει να είναι αυτός για να γεννάει τέτοια έκφραση
Να στε καλά κι οι δυό σας
At 7:14 AM, Κασσιανός said…
Έλα να χορέψεις κι εσύ στο πάρτυ!
At 7:31 AM, markos-the-gnostic said…
χμ μα τι ωραία και άμεσα λογάκια είναι αυτά...
At 8:00 AM, Αίσθησις said…
Κασσιανέ, ότι είχα να σου πω το είπα!
Just me, θα σου απαντήσω στο 2ο μέρος, θα καταλάβεις γιατί.
Αλκιμήδη ευχαριστώ.
Μάρκο, έκανα πολύ κόπο να καταλάβω τι ήθελες να πεις, δε μπορώ και να σου απαντήσω!( εννοώ στο post σου,χα χα).
At 12:02 PM, fish eye said…
..τι ομορφο συναισθημα..μα αυτο ειναι αγαπη..μπραβο..καλησπερα!!
At 6:52 AM, Αίσθησις said…
Με το φεγγάρι αγκαλιά, καλησπέρα και σ' εσένα.
At 7:47 AM, melomenos said…
πολύ όμορφο
μου θύμισες τα γράμματα που στέλναμε μικρότεροι τα "ραβασάκια"!
αν ειναι αληθινό αυτή είναι η πραγματική αγάπη
καλώς σε βρήκα!
At 12:00 PM, Αίσθησις said…
Kαλώς ήρθες melomene και σ'ευχαριστώ για το σχόλιο. Είδα είχες κι εσύ παρόμοιο θέμα.
Post a Comment
<< Home