Bye

Επειδή είμαι χωρίς σύνδεση ίντερνετ, και δεν είμαι σίγουρη ποτέ θα ξανασυνδεθώ, σας εύχομαι καλές γιορτές.

Υποτιθέσθω

Μερικές φορές με καταβάλλει η κούραση, η έλλειψη ελεύθερου χρόνου, η καθημερινή αγωνία να επαρκέσω και να τα προλάβω όλα. Με θλίβει η πόλη που ζω, που τα κάνει όλα αγχωτικά και δύσκολα. Με επηρεάζει με την τσιμεντένια ψυχή της. Μυρίζει αρρώστια και προκαλεί αρρώστια.

Κοντοστέκομαι συχνά και αναρωτιέμαι τι κάνω, τι μου συμβαίνει. Προσπαθώ να πιάσω για λίγο το χρόνο, να κάνω μια τομή στη μέρα μου και να πω: είμαι παρούσα, ενεργώ συνειδητά και δε με παίρνει η μπάλα των περιστάσεων. Αλλοτε το καταφέρνω και άλλοτε όχι.

Υποτιθέσθω ότι μάθαινα ότι σε λίγο θε τελείωνε η ζωή μου. Το βάζω συχνά στον εαυτό μου αυτό και προσπαθώ να απαντήσω τι απ'όσα κάνω αξίζει τον κόπο, τι θα άλλαζα, τι προτεραιότητες έχω βάλει και γιατί...

Ονειρεύομαι, να είμαι ξαπλωμένη στο χώμα σ'ενα οροπέδιο και να έχω κλειστά τα μάτια κάτω απ' τον γαλανό ουρανό. Να μην έχω τίποτε να κάνω, κανένα λόγο για να βιαστώ. Να ζήσω την αισθηση της φύσης, του κόσμου γύρω μου, να αναζωογονηθώ απ' τον παλμό της ζωής που μοιάζει να έχω ξεχάσει. Να αναπνεύσω βαθιά και να χαθώ για λίγο στην ανθρώπινη υπόστασή μου...να θυμηθώ.

Ο ευτυχέστερος λαός.

Εάν βασισθούμε στις μελέτες και στις έρευνες που κατά καιρούς δημοσιεύονται στον διεθνή τύπο, επαληθεύονται όσοι υποστηρίζουν πως οι άνθρωποι δεν έχουν γίνει πιο ευτυχισμένοι αν και έχει αυξηθεί το εισόδημά τους, απολαμβάνουν με μεγαλύτερη ευκολία τα αγαθά και οι κοσμογονικές αλλαγές της τεχνολογίας έχουν διευκολύνει τη ζωή τους. Το New Economicς Foundation συνέταξε το περασμένο καλοκαίρι το "δείκτη ευτυχίας του πλανήτη". 178 χώρες βαθμολογήθηκαν για το πώς η κάθε μία χρησιμοποιεί τους φυσικούς της πόρους, προκειμένου να αυξήσει τη διάρκεια ζωής των πολιτών της και να αξασφαλίσει την ευημερία τους. Την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Βανουατού, ένα μικροσκοπικό νησί του Ειρηνικού μεταξύ των Φίτζι και των νήσων του Σολομώντα. Η έκπληξη συνεχίζεται και στις επόμενες 10 "ευτυχέστερες" χώρες του κόσμου συναντάμε μεταξύ άλλων την Κολομβία, το Ελ σαλβαδόρ, την Ονδούρα και τη Γουατεμάλα, χώρες όπου οι εμφύλιες συρράξεις, οι τρομοκρατικές επιθέσεις και οι εξαφανίσεις πολιτών είναι συνηθισμένα φαινόμενα.
Ενας δημοσιογράφος από τη Βανουατού εξήγησε γιατί οι 200.000 κάτοικοι του τροπικού νησιού θεωρούνται οι πλέον ευτυχισμένοι του κόσμου. "Ζουν", είπε, "πολύ απλά, είναι ευτυχισμένοι με τα ελάχιστα που τους προσφέρει η φύση, δεν φοβούνται τίποτε παρα μόνο τους κυκλώνες και τους σεισμούς, ζουν και απολαμβάνουν την κάθε ημέρα και νοιάζονται ο ένας για τον άλλο".
Τελικά, μήπως είναι ευτυχισμένος αυτός που εκτιμά την ομορφιά της ζωής; Η ακόμη και αυτό είναι μία ουτοπία.


Αρθρο του Δημ. Παππά.

Η θεά Εστία

Η Εστία είναι η θεά της φωτιάς, είναι η ζωντανή φλόγα που καίει ασταμάτητα στο κέντρο του σπιτιού, του ναού, της πόλης. Αλλο σύμβολό της είναι ο κύκλος. Η Εστία καθαγίαζε ναούς και κατοικίες και μόνον με την παρουσία της.

Σε πνευματικό επίπεδο η Εστία ήταν η ιερή φωτιά που δημιουργούσε το φως, τη θερμότητα και εξάγνιζε τον τόπο που έκαιγε η φωτιά.
Στην ανθρώπινη φαντασία η φωτιά συμβολίζει τη δύναμη, κυρίως διότι αντιπροσωπεύει δύο αντίθετες πλευρές της ζωής: δίνει ζωή με τη ζεστασιά της και αφαιρεί ζωή με το κάψιμό της. Οσυμβολισμός της φωτιάς δεν εξαντλείται εδώ, καθώς συνδέεται με τη γνώδη και τη συνειδητοποίηση.

Η φωτιά είναι το κατεξοχήν μεταπλαστικό στοιχείο, κάτι πολύ σημαντικό, διότι ένα από τα πρωτεύοντα καθήκοντα του ανθρώπου είναι η μεταμόρφωσή του.

Αντίθετα από τις άλλες θεότητες που πηγαινοέρχονται αδιάκοπα στη γη, Η Εστία χαρακτηρίζεται από μεγάλη στατικότητα, καθώς παραμένει αμετακίνητη στον Ολυμπο.
Με την πρώτη ματιά η Εστία, τόσο στατική και άπραγη, θα μπορούσε να είναι ένα απαθές και αδιάφορο πρόσωπο. Παρά τηνεξωτερική της στατικότητα, όμως, ο εσωτερικός της κόσμος είναι ζωντανός και δυναμικός. Η Εστία είναι το αρχέτυπο της αυτοσυγκέντρωσης.

Λέγεται ότι η Αφροδίτη, αντίπαλος της Εστίας, θέλησε να τη βάλει σε πειρασμό. Η γυναικεία μορφή της επιβάλλει να αντισταθεί στους πειρασμούς, να υποστηρίξει ένα ανύπαρκτο στην πραγματικότητα μοντέλο. Από την ανδρική πλευρά, το ιδανικό θηλυκό είναι η αδιάφθορη γυναίκα που ανθίσταται στους πειρασμούς και απομακρύνει τους ανθρώπους που θα μπορούσαν να αποτελέσουν απειλή γι'αυτήν και τη σχέση της με τον άνδρα που επέλεξε.

Η Εστία είναι προστάτιδα του σπιτικού και του οικογενειακού βίου. Ενσαρκώνει την ιδανική γυναίκα, το στυλοβάτη του σπιτιού, τον άγγελο της εστίας.

Η θηλυκή διάσταση της Εστίας αποτελεί τη βάση των γυναικείων θρησκευτικών κοινοτήτων. Εκεί, οι βασικές αξίες που καλλιεργούνται είναι η σιωπή και η περισυλλογή, αξίες που οδηγούν στην πόρτα προς τις κρυμμένες ψυχικές διαστάσεις.

Η φωτιά είναι σαν την ανθρώπινη σχέση, ζεσταίνει, αναζωογονεί, ζωντανεύει, αλλά είναι κι αυτή αμφίθυμη: εάν κρατήσουμε τις αποστάσεις θα ζεσταθούμε, αλλά αν πλησιάσουμε υπερβολικά θα καούμε και μπορεί να πεθάνουμε.




Τα έγραψα όλα αυτά, γιατί νιώθω να εντυπωσιάζομαι έντονα και να έχω στοιχεία μέσα μου και από τις δυο αυτές τόσο διαφορετικές και ανόμοιες θεές. Ταυτίζομαι σε σημεία μαζί τους, που και οι δυο διάλεξαν να ζουν χωρίς σύντροφο, ενώ ταυτόχρονα είμαι άνθρωπος με ακόρεστη δίψα για αγκαλιά και η κατ' εξοχήν ομορφιά της ζωής, βρίσκεται για μένα, σ' αυτά που μοιράζομαι.
Αναρωτήθηκα πολλές φορές στο παρελθόν, πώς γίνεται να έλκομαι ταυτόχρονα και με την ίδια ένταση, από τόσο αντιφατικά πρότυπα. Ενιωθα ακαταστάλλαχτη...έως ανερμάτιστη και πίεζα τον εαυτό μου να τοποθετηθεί σε μία κατεύθυνση, μια και αυτό μου φαινόταν σοβαρό.
Περνώντας τα χρόνια, κατάλαβα ότι ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο χωνευτήρι των αντιφάσεων. Αρχισα να νιώθω φυσιολογική που είμαι έτσι. Δέχτηκα τις ιδιαιτερότητες τις δικές μου με επέκταση στις ιδιαιτερότητες των γύρω μου.
Δέχτηκα επίσης, ότι τα μεγάλα προβλήματα της ζωής είναι και θα μείνουν άλυτα.