aisthisis

Thursday, January 18, 2007

Tαξίδι με σκοπό τη μεταμόρφωση.

Είδα χτες την ταινία : ημερολόγια μοτοσυκλέτας. Αναφέρεται στο ταξίδι που έκανε ο Ερνέστο Τσε Γκεβάρα με ένα φίλο του, διασχίζοντας τη Λατινική Αμερική, με σκοπό το ...ταξίδι.

Το ταξίδι είναι η φοβερή δίψα της ψυχής μου. Η άμεση και απρόβλεπτη εμπειρία. Η συνάντηση με τόπους και ανθρώπους. Το κοίταγμα στα μάτια με ανθρώπους διαφορετικούς, παράξενους, αμίλητους απο κάθε γωνιά της γης. Κάθε στόχος και προορισμός επαναπροσδιορίζεται συνέχεια, γιατί τίποτε δε μένει στατικό σ' αυτόν που ταξιδεύει. Ολα αλλάζουν γιατί τα διαπερνά η αναπάντεχη και αγωνιώδης εμπειρία του καινούργιου και...ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΟΝΤΑΙ.

Μαζί τους μεταμορφωνόμαστε κι εμείς σε κάτι που υπήρχε μέσα μας εν δυνάμει και υπήρχε η πιθανότητα να μην το μαθαίναμε ποτέ αν δεν ξεκινούσαμε το μεγάλο ταξίδι. Κι αν για κάτι νιώθω παράπονο, είναι που ο θάνατος σταματά την εμφάνιση κι άλλων εν δυνάμει εκφράσεων του εαυτού μας, σταματά την εξέλιξη που εξ ορισμού δεν τελειώνει ποτέ.

Σε κάθε τώρα θέλω να ταξιδεύω ασύστολα, με ορμή, με καταιγίδα, με σιωπή, με ενόραση, με αντίληψη, με εγρήγορση, να τολμώ, να αισθάνομαι, να λιώνω, να ανασυντίθεμαι...να ζω με όλη μου τη δύναμη και με όλους σας παρέα.

11 Comments:

  • At 4:34 AM, Blogger just me said…

    "Ιδανική και άξια" ταξιδιώτισσα!
    Καλοτάξιδη να είσαι για όποιον τόπο ή ψυχή βάζεις πλώρη.
    Κι εγώ μαζί σου.

     
  • At 9:25 AM, Blogger markos-the-gnostic said…

    μα ο θάνατος είναι το μεγάλο ταξίδι. εσύ άλλωστε το πες "εγώ όταν δεν υπάρχω". είδες που αυτό το εγώ επιμένει ακόμη και τότε;

     
  • At 3:02 AM, Blogger Αίσθησις said…

    just me, ευχαριστώ, φιλιά.

    Μάρκο, τι να πω για το θάνατο, αφού προσπαθώ να τον καταλάβω εν ζωή.

     
  • At 9:53 AM, Blogger Caesar said…

    Ολα όσα περιγράφεις για την ασίγαστη ορμή του ανθρώπου για ταξίδια και εμπειρίες σε άγνωστους προορισμούς ήταν, και εξακολουθεί όπως φαίνεται, να είναι ακόμη στο ένστικτο της ανθρώπινης φύσης.
    Αγνωστο από ποιά ανάγκη πηγάζει αυτό το αίσθημα. Πιστεύω ότι δεν είμαστε φτιαγμένοι για την καθημερινότητα και την επανάληψη. Αδιαλείπτως ψάχνουμε για το καινούργιο. Ίσως, κάπου μέσα μας να υπάρχει, εν υπνώσει, κάτι που προσπαθεί να μας οδηγήσει εκεί όπου δεν μπορούμε ούτε να το σκεφτούμε, αλλά ούτε και να το φανταστούμε.
    Μια μακρά εξερευνητική πορεία που συνεχίζεται απο την εμφάνισή μας πάνω στη γή !
    Αλλά, οι μεν θεοί αφανείς, ο δε βίος των ανθρώπων βραχύς ;)

     
  • At 5:54 AM, Blogger fish eye said…

    ..το ταξιδι..η εξερευνηση..το καινουργιο και μετα παλι απο την αρχη..!!

     
  • At 3:56 PM, Blogger markos-the-gnostic said…

    πολύ εμπνευσμένο αυτό που είπες... ποτέ δεν θα τον καταλάβουμε εν ζωή, ίσως ούτε και τότε αν είμαστε ακόμη εν ζωή...

     
  • At 12:42 PM, Blogger Αίσθησις said…

    ceasar, αυτόν τον τόπο, που δεν μπορούμε ούτε να τον σκεφτούμε, ούτε να τον φανταστούμε, αλλά συμπεραίνουμε ότι υπάρχει, αφού υπάρχει μέσα μας η ανάγκη (υπάρχει η δίψα, γιατί υπάρχει το νερό), θάθελα να τον σκιαγραφήσω αδρά, στη διάρκεια της βραχείας ζωής μου.

    με το φεγγαρι αγκαλιά, το ανικανοποίητο που είπες κι εσύ.

    Μάρκο, συνφωνούμε.

     
  • At 8:17 AM, Blogger melomenos said…

    ταξιδεύω και μεταμορφώνομαι!
    το post σου είναι σαν να βλέπω τον εαυτό μου!
    αν δεν ταξιδέψω θα σαπίσω θα σκουριάσω, όσο μπορώ!
    καλοτάξιδη πάντα!

     
  • At 3:34 AM, Blogger bebelac said…

    τι σύμπτωση! τρεις μέρες πριν από το δικό σου, έγραψα κάτι σχετικό...

     
  • At 8:40 AM, Blogger just me said…

    Καλό σου σαββατοκύριακο, ταξιδιάρικο!

     
  • At 12:01 PM, Blogger Αίσθησις said…

    Ευχαριστώ όλους για τα σχόλιά σας, το φορτωμένο μου πρόγραμμα δε με άφησε ν' ανοίξω τον υπολογιστή.

    melomene, καλοτάξιδος πάντα κι εσύ.

    bebelac, οι συγγένειες φαίνονται.

     

Post a Comment

<< Home